قسمت ۱۱۴ – نقشى نو: توبه بدتر از گناه
۰۳ مهر ۱۴۰۲
در گفتار پیشین پیرامون دیدگاه متون ادیان در خصوص فردى گفتیم که دچار برخى آفتهاى اخلاقى شده و از شدت ملامت، سایر گوشههاى خود را فلج نموده. در این گفتار، ردپاى همان دیدگاه را در یکى از سترگترین آثار ادبیات فارسى، مثنوى مولانا، وارسى خواهیم نمود. سخن بلند او در خصوص این گونه ملامتها نقد این حالت است که «نیم عمرت در پریشانى رود، نیم دیگر در پشیمانى رود.»
قسمتهای دیگر این برنامه