مهاجرت و پناهجویی
مقاله اول نوشته دیوید لنگنس با عنوان «نظر ادیان درباره مهاجرت و پناهجویان» و مقاله دوم با عنوان «آیا پیامبران هم پناهجو یا مهاجر بوده‌اند؟» که باز هم نوشته دیوید لنگنس هست.
***
فرزاد: سلام و صد سلام بر شما شنوندگان پر و پا قرص برنامه آموزه‌های نو. امیدواریم که هفته خوبی رو پشت سر گذاشتین.
پریسا: و هفته پیش رو هم براتون پر از سلامتی، خبرهای خوش، و موفقیت باشه.
فرزاد: من فرزادم و این هفته هم به اتفاق پریسا با دو مقاله از وب‌سایت بهائی تیچینگز در خدمت شما هستیم.
پریسا: مقاله اول نوشته دیوید لنگنس با عنوان «نظر ادیان درباره مهاجرت و پناهجویان».
فرزاد: و مقاله دوم با عنوان «آیا پیامبران هم پناهجو یا مهاجر بوده‌اند؟» که باز هم نوشته دیوید لنگنس هست. این دو مقاله از سری چهار قسمتی مقاله‌هایی‌اند که لنگنس با موضوع «شهروند یک کشور یا شهروند جهانی» نوشته.
پریسا: دوستان با ما همراه باشید.
فرزاد: دیوید لنگنس روزنامه‌نگار و منتقد ادبی مجله پی‌ست (Paste) است که هم خودش برای سایت Bahaiteachings مطلب مینویسد وهم ویراستار این وب‌سایت است.
پریسا: همون طور که در بخش معرفی گفتیم، امروز دو مقاله از دیوید لنگنس رو با هم مرور می‌کنیم که عنوان اولیش هست: «نظر ادیان درباره مهاجرت و پناهجویان».
فرزاد: این روزها جایی و وقتی نیست که خبری درباره افزایش تقاضای پناهجویی و خبرهای تلخ مربوط به پناهجویان نشنویم: از غرق شدن قایق پناهجوها در آب گرفته تا نگهداری کودکان پناهجو در کمپ‌هایی جدا از والدینشون برای ماه‌ها و گاه سال‌ها.
پریسا: شاید به همین دلیل بوده باشه که دیوید لنگنس موضوع پناهجویی را در یک مجموعه مقاله بررسی کرده. و در یکی از این مقاله‌ها به طور گذرا به دیدگاه ادیان مختلف در مورد اینکه چطور با مهاجران و پناهجویان رفتار کنیم پرداخته.
فرزاد: در ابتدا به آیه‌ای از تورات اشاره می‌کنه: “با غریبانی که در سرزمین تو زندگی می‌کنند بدرفتاری مکن. با ایشان مانند سایر اهالی سرزمینت رفتار کن، زیرا نباید از یاد ببری که تو نیز خودت در سرزمین مصر غریب و بیگانه بودی.”
پریسا: لنگنس در ادامه همین مطلب چند مثال دیگه از کتب مقدس سایر ادیان میاره که نشون بده همیشه مهر و محبت به افراد مهاجر توصیه می‌شده. از جمله در قرآن آمده: «کسانى که قبل از [مهاجران] در [مدینه] جاى گرفته و ایمان آوردهاند هر کس را که به سوى آنان کوچ کرده دوست دارند و نسبت به آنچه به ایشان داده شده است در دل‌هایشان حسدى نمى یابند و هر چند در خودشان احتیاجى [مبرم] باشد آنها را بر خودشان مقدم مى‌دارند.»
فرزاد: پیروان آیین بهائی هم به اتحاد و همبستگی با غریبه و آشنا و محبت به اهل عالم تشویق شدن؛ اینکه عالم‌بین باشیم و نه خودبین؛ و اینکه به بیماران و فقرا رسیدگی کنیم.
پریسا: این مطلب من رو یاد تجربه ناخوشایند دوستی می‌اندازه که به تازگی به آمریکای شمالی مهاجرت کرده. می‌گفت وقتی تو فرودگاه برای رسیدگی به کارهاشون به مشکل برخورد کرده بودن، هم‌وطنان‌شون که چند وقتی قبل از اونها مهاجرت کرده بودن و حالا جا افتاده بودن تمایل چندانی نشون نمی دادن که بهشون کمک کنن. ظاهرا غیر از یکی دو نفر بقیه به تازه‌وارد‌ها کم محلی می‌کردن.
فرزاد: اتفاقا اگر یادت باشه مقاله دیوید لنگنس به نکته‌ای اشاره می‌کنه که مرتبط با همین تجربه دوست شماست.
پریسا: درست یادم نمیاد منظورت کدوم قسمته.
فرزاد: آنجا که از کوچ آدم‌ها از ابتدای تاریخ برای پیدا کردن آب، غذا و دیگر مایحتاج اولیه‌شون میگه. مردم همیشه برای زندگی بهتر برای خودشون و فرزندانشون کوچ می‌کردن.
پریسا: الان یادم اومد. این کوچ کردن چیز جدیدی نیست. نسل‌های زیادی اون رو تجربه کردن بنابراین به قول لنگنس تعداد افرادی که می‌تونن با اطمینان بگن بومی هستن معدوده. یعنی حتی اگر خود ما مهاجرت نکرده‌ایم، احتمال اینکه نسل‌های قبل از ما مهاجرت کرده باشن خیلی زیاده.
فرزاد: پس همه ما یک جور مهاجر و پناهنده محسوب می‌شیم.
پریسا: درسته. اگر یادمون باشه که ما یا اجدادمون هم یک روز برای زندگی بهتر مجبور به مهاجرت شدیم، کمتر به خودمون اجازه میدیم که به مهاجرهای جدید کم محلی کنیم و آمادگی بیشتری داریم که بهشون کمک کنیم.
پریسا: دوستان امیدواریم قسمت اول مقاله امروز رو پسندیده باشید. در این قسمت از برنامه به سراغ مقاله دوم از همین مجموعه میریم با عنوان: «آیا پیامبران هم پناهجو یا مهاجر بوده‌اند؟»
…
