جهان به عنوان منظومه واحد
آنچه مطمح نظر کارشناسان قرار نگرفته است، نقش مشیت الهی در تحول تاریخ بشر است. در گذشته، آیین موسوی در اتحاد قبایل اسرائیل ایفای نقش کرد. بعد آئین مسیحی میان یهود و اقوام دیگر خصوصاً رومیان و یونانیان ارتباط به وجود آورد. اهمیت یافتن حب وطن و ملیت را به دیانت اسلام مرتبط دانستهاند و این همه تمهید مقدمهای بوده است برای ظهور دیانتی جهانی که همۀ ابناء بشر را زیر خیمۀ یکرنگ وحدت درآورد. با مطالعۀ دقیق کتب مقدسه برای محقق دقیق و تحلیلگر، شبههای باقی نمیماند که هم از آغاز آفرینش سیر به سوی یک واحد، یعنی جامعهای وحدت یافته در پهنۀ سراسر ارض و تمدنی فراگیر، در تاریخ آدمیان مقدر شده بود. بسیاری از انبیای گذشته چنین تصویری را از آینده عرضه داشته بودند. مثلاً اشعیا که بزرگترین انبیای بنی اسرائیل دانسته شده، در باب دوم کتاب خود میگوید: “و در ایام آخر واقع خواهد شد که کوه خانۀ خداوند بر قلۀ کوهها ثابت خواهد شد و فوق تلها برافراشته خواهد گردید و جمیع امتها سوی آن روان خواهند شد.”
برای دانلود متن کامل این قسمت، کلیک کنید.