قسمت ۲

حضرت باب می‌فرمایند: از نفسی که بیست و چهار سال از عمر او گذشته و از علومی که کل به آن‌ها متعلم می‌گشته، متعری بوده. حال به این نوع که تلاوت آیات می‌نماید بدون فکر و تامل، و در عرض ۵ ساعت هزار بیت در مناجات می نویسد بدون سکون قلم، و تفاسیر و شئون علمیه در علو مقامات معرفت و توحید ظاهر می‌نماید که کل علما و حکما در آن موارد اعتراف به عجز از ادراک آن‌ها نموده، شبهه‌ای نیست که کل ذلک من عندالله است.