قهرمان ۴۴ و ۴۵: نجات‌دهندگانی از رواندا

قهرمان چهل‌ و چهارم، پدر و مادر نجات‌دهنده: وقتی نسل‌کشی شروع شد، پدر و مادرم همسایه‌های توتسی‌مونو آوردن تو خونه و قایمشون کردن. اونا هفت نفر بودن.

قهرمان چهل‌ و پنجم، پدر روحانی نجات‌دهنده: اولین روزی که کشتار شروع شد، توتسی‌ها به کلیسای من پناه آوردن. اولین گروه، صبح زود رسیدن؛ از ترس می‌لرزیدن و نمی‌تونستن حرف بزنن. فقط می‌گفتن: «ما رو قایم کنید. ما رو قایم کنید.»