Program Picture

آموزه‌های نو - فصل ۷

قسمت ۱۷
۱۸ بهمن ۱۴۰۱

بررسی گفتگوی شادی طلوعی والاس با کیمیا فردوسی هنرمند نقاش ساکن نیویورک تحت عنوان «هنرمند به منزله دانشمند الهی».

***

فرزاد: شنوندگان عزیز وقتتون بخیر. من فرزاد هستم و به همراه همکارم پریسا برنامه دیگه­ای از مجموعه آموزه­های نو رو تقدیمتون می‌کنیم.

پریسا: امروز یکی دیگه از پادکست‌های وب سایت بهائی تیچینگز را با عنوان «هنرمند به منزله دانشمند الهی» در 10 دقیقه آینده به شما معرفی می­کنیم.

فرزاد: این هفته شادی طلوعی والاس با کیمیا فردوسی هنرمند نقاش ساکن نیویورک صحبت کرده و ما رو با این هنرمند و آثارش کمی آشنا می­کند.

پریسا: دوستان با ما همراه باشید. شادی ویراستار بخش هنری وب‌سایت بهائی تیچینگز هست و در رشته ارتباطات و روابط عمومی لیسانس داره. خیلی‌ها او رو به خاطر موسیقی‌هایی که متاثر از دیانت بهائی هست می‌شناسن. شادی در حال حاضر در ونکوور کانادا زندگی می‌کنه.

فرزاد: همون‌طور که اول برنامه گفتیم این هفته خلاصه‌ای از صحبت‌های شادی با کیمیا فردوسی هنرمند ساکن نیویورک رو براتون می‌گیم.

پریسا: کیمیا از پدر و مادری ایرانی متولد شده. او فوق لیسانسش رو در رشته هنرهای زیبا از موسسه هنر سن فرانسیسکو گرفته و لیسانس نقاشی­اش رو هم از دانشگاه واشنگتن. آثار هنری او در چندین گالری در ایالت‌های آمریکا و همینطور برلین به نمایش گذاشته شده.

فرزاد: قبل از اینکه به معرفی بیشتر این هنرمند بپردازیم ازتون دعوت می‌کنیم قسمتی از مصاحبه شادی با کیمیا رو بشنوید.

پریسا: دوستان صدایی که پخش شد قسمتی از مکالمه کیمیا و شادی بود. شاید براتون جالب باشه بدونین که کیمیا وقتی دوره فوق لیسانسش رو تموم می‌کنه به نیویورک می‌یاد. جایی که هیچ کس رو نمی‌شناخته.

فرزاد: اینطور که خودش می‌گی حدود 40 شغل تقاضای استخدام میفرسته و دست آخر هتلی که تازه باز شده بوده او رو استخدام می‌کنه برای بخش پذیرش مسافرین. کیمیا دو سال آنجا کار می­کنه تا اینکه یک روز رئیس هتل او رو به نهار دعوت می‌کنه و در حین صحبت بهش می‌گه که هتل از نظر مالی به مرحله‌ای رسیده که می‌تونه آثار هنرمندهای محلی رو برای اتاق‌های هتل خریداری کنه و از اونجایی که می‌دونسته کیمیا هم خودش هنرمند بوده از او می‌خواد که این وظیفه رو به عهده بگیره.

پریسا: بله کیمیا بعد از این کار فعالیت‌های دیگه هنری در هتل، استودیوی شخصیش، یا جاهای دیگه را مدیریت می‌کنه. مثلا برگزاری نمایشگاه‌هایی از آثار هنری هنرمندان ساکن نیویورک. او معمولا سعی می‌کنه بیش از 50 درصد از آثار هنری نمایشگاه­هایش رو به هنرمندان زن و یا هنرمندان از نژادهای مختلف اختصاص بده. یا مثلا در فراخوان عمومی از عموم دعوت می‌کنه که در روز و ساعت مشخصی در محلی جمع بشن و با هم نقاشی بکشن. در این فراخوان مهم نیست که افراد در چه سطحی باشن، مهم اینه که دور هم جمع بشن و با هم اثر هنری خلق کنن.

فرزاد: بذار همین جا اضافه کنم که کیمیا در مصاحبه‌اش اشاره می‌کنه که افراد با خرید از هنرمندان محلی یا رفتن به گالری‌ها و موزه‌ها می‌تونن از هنرمندان محلی حمایت کنن. او می‌گه حتی اگر خرید اصل یک اثر هنری براشون مقدور نیست شاید بتونن نسخه پرینت یا چاپی‌اش رو بگیرن و قاب کنن.

پریسا: یا مثلا اگر ظروف آشپزخانه می‌خوان به جای خرید از فروشگاه‌های زنجیره‌ای از کسی که در نزدیکیشون سفالگری می‌کنه وسایل مورد نیازشون رو تهیه کنن.

فرزاد: بله. حالا که به این جا رسیدیم چطوره یکم از آثار خود کیمیا و منبع الهام آثارش و پروسه خلق آثار هنریش هم برای شنونده‌ها بگیم.

پریسا: حتما، به نظرم جالب‌ترین حرف کیمیا که عنوان این پادکست هم از همان گرفته شده این است که به نظر کیمیا دنیای ما زودتر به سمت وحدت نوع بشر می‌ره اگر هنرمندهای بیشتری وجود داشته باشن تا به خلق آثار هنری بپردازن. از نظر او همین‌طور که ما به اکتشافات علمی احتیاج داریم به خلق آثار هنری هم نیاز داریم چون اکتشافات علمی به جنبه فیزیکی اما در این عالم مربوط می‌شه و خلق آثار هنری به جنبه معنوی و روحانی ما در این عالم و ما به هر دوی این دو جنبه برای پیشرفت فردی و اجتماعی در این عالم احتیاج داریم.

فرزاد: جالب است. کیمیا نکات جالب زیادی رو مطرح می‌کنه اما شاید برای شنونده‌هامون جالب باشه بگیم که کیمیا تجربه متفاوتی از مادر شدن رو به اشتراک می‌ذاره و با اونهایی که می‌گن وقتی بچه دار می‌شی دیگه عملا کارهای فرهنگی هنری به کناری زده می‌شه، موافق نیست.

news letter image

ثبت نام در خبرنامه