قسمت ۱۲

بررسی مقاله‌های «آیا داشتن ذهن باز مشکل‌آفرین خواهد بود» نوشته مکینا ریورز و «قلب و ذهن: درک عمیق‌تر از علت سختی‌ها» نوشته کِنگ لیانگ هوانگ (Keng-Liang Huang).

***

پریسا: شنوندگان پر و پا قرص مجموعه برنامه آموزه‌های نو، من فرزادم و به همراه همکارم پریسا در 10 دقیقه آینده با شما هستیم.

فرزاد: امروز هم دو مقاله دیگه از وب‌سایت بهائی تیچینگز رو بهتون معرفی می‌کنیم. امیدواریم انتخاب‌های ما رو بپسندید.

پریسا: مقاله اول امروز عنوانش هستن «آیا داشتن ذهن باز مشکل‌آفرین خواهد بود» نوشته مکینا ریورز.

فرزاد: و مقاله دوم با عنوان «قلب و ذهن: درک عمیق‌تر از علت سختی‌ها» نوشته کِنگ لیانگ هوانگ (Keng-Liang Huang).

پریسا: با ما همراه باشید.

…

فرزاد: با قسمت اول این برنامه در خدمت شما هستیم و خلاصه مقاله «آیا داشتن ذهن باز مشکل‌آفرین خواهد بود» نوشته مکینا ریورز رو تقدیمتون می‌کنیم.

پریسا: مکینا ریورز به تازگی از دانشگاه کلمبیا در رشته مددکاری اجتماعی فارغ التحصیل شده و از دانشگاه اموری نیویورک هم مدرک روانشناسی گرفته.

فرزاد: مکینا مقالش رو با این مطلب شروع می‌کنه که بعضی‌ها معتقدن برای حل مشکلات جهان فقط کافیه ذهنمون رو باز کنیم، قضاوت رو بذاریم کنار و دیگران رو اونطور که هستن بپذیریم.

پریسا: خوب تو چی فکر می‌کنی؟

فرزاد: اگر می‌شد که بد نبود. یکی از خواننده‌های وب‌سایت بهائی تیچینگز در بخش نظرات این مقاله نوشته “من به ذهن باز داشتن معتقدم اما نه انقدر که مغز از توش بیوفته بیرون.”

پریسا: این خواننده با زیرکی هوشمندانه و لحن طنزآمیزش به نکته مهمی اشاره کرده.

فرزاد: خوب تو چی فکر می‌کنی؟

پریسا: خوب من هم با ذهن باز داشتن، قضاوت نکردن و پذیرش دیگران اونطوری که هستن موافقم. اما فکر نمی‌کنی باید حد و مرزی قائل بود؟

فرزاد: بله. اگر یادت باشه مکینا در همون ابتدای مقاله‌اش به قضاوت‌های خشونت‌آمیز و رفتارهای برخواسته از خودشیفتگی اشاره می‌کنه.

پریسا: یعنی فکر می‌کنی قضاوت‌های خشونت‌آمیز و رفتارهای برخواسته از خودشیفتگی‌مون حد و مرزها و خطوط قرمزها هستن؟

فرزاد: می‌تونه یه موردش باشه.

پریسا: اما سوال اینجاست: در جامعه‌ای که زندگی می‌کنیم، خیلی چیزها رو می‌بینیم. اگر فکرش رو بکنی به تعداد افراد جامعه روش‌های متفاوت زندگی وجود داره. ممکنه برای افرادی که سن و سالی ازشون گذشته و تجربه بیشتری دارن تشخیص و انتخاب روشی که براشون مناسب‌تر‌ه آسون باشه. اما برای جوون‌ها چی؟ اونها دلشون می‌خواد روش‌های مختلف رو خودشون تجربه کنن و بهترینش رو انتخاب کنن.

فرزاد: خوب اینجاست که باید اونچه رو که می‌بینین با ذهن باز تجزیه و تحلیل کنن و خوب و بدش رو بسنجن تا بتونن انتخاب درست بکنن.

پریسا: این میون فکر می­کنی می‌شه قضاوت نکرد؟ من که فکر نمی‌کنم.

فرزاد: مکینا در ادامه مقاله‌اش به نکته مهمی اشاره می‌کنه: همه نگرش‌ها و روش‌های زندگی اهمیت برابر و مساوی ندارن. هر کدوم از ما با توجه به ارزش‌های که باهاشون بزرگ شدیم می‌تونیم تصمیم بگیرم کدومش با ارزش‌های ما سازگاری بیشتری داره و کدومش کمتر. و در عین حال یادمون باشه که ما مسئول رشد و پرورش و رفتارهای خودمون هستیم. و من فکر می‌کنم ذهن باز داشتن اینجاست که معنی پیدا می‌کنه. اینکه ما رفتارها و نگرش‌های دیگران رو قضاوت نمی‌کنیم به این خاطر که بهشون یاد بدیم درست و غلط چیه. اما در قبال خودمون این مسئولیت رو داریم که از بین نگرش‌های متفاوتی که می‌بینیم اونهایی رو که برای ما بهتره انتخاب کنیم.

پریسا: و حالا این سوال پیش می‌یاد که از کجا بفهمیم انتخابمون درست بوده

فرزاد: اگر جوابش رو تو آموزه‌های بهائی بگردیم: باید دنبال ارزش‌هایی باشیم که باعث رشد روحانی‌مون و سازندگی می‌شه تا تخریب.

پریسا: راستش رو بخوای هنوز هم هرچی فکرش رو می‌کنم می‌بینم نمی‌شه از قضاوت گذشت.

فرزاد: البته کار سختیه. اما فکر می‌کنی بتونی از قضاوت خشن بگذری؟ قضاوتی که باعث تخریب می‌شه؟ قضاوتی که نه تنها به خودت کمک نمی‌کنه بلکه باعث آزردگی خاطر دیگران هم می‌شه؟

پریسا: تلاشم رو می‌کنم.

فرزاد: دوستان با مجموعه آموزه‌های نو همراه هستین و در بخش دوم به معرفی مقاله‌ای با عنوان «قلب و ذهن: درک عمیق‌تر از علت سختی‌ها» نوشته کِنگ لیانگ هوانگ می‌پردازیم.

پریسا: کِنگ لیانگ هوانگ اهل تایوان است. نویسنده هست و بلاگ شخصی‌اش رو می‌گردونه. چینی و انگلیسی صحبت می­کند و به هر دو زبان هم مقاله‌هایی درباره مفهوم معنویت و اهمیت مراقبه می‌نویسه. سفر روحانی او از اعتقاد به دیانت بودایی شروع می‌شه و به مرور زمان او رو به دیانت مسیحی و اعتقادات دیانت بهائی علاقمند می‌کنه.

…