تعادل

نگرانی از آینده، آیا مثل گذشته ارتباطات برگزار می‌شود؟ با برنامه‌ریزی می‌توانیم بهتر زندگی کنیم، در دوران قرنطینه اعضای خانواده می‌توانند از وجود هم بیشتر لذت ببرند، کارهایی را انجام بدهیم که شاید هیچ زمان فرصت انجام دادنشان را نداشتیم، در این دوران می‌توانیم موجب دلگرمی و قوت قلب برای همدیگر باشیم، موارد بهداشتی را به اندازه، نه بیش از حد رعایت کنیم، همه عالم به یک وحدت رسیده‌اند، عالم انسانی مثل یک پیکر می‌ماند، اگر خیر یا شری هست متعلق به همه عالم می‌باشد، تلاش کنیم برای ساختن دنیایی بهتر، خطر از بین رفتن اخلاقیات چندین برابر کروناست ولی بشر به آن توجه لازم را ندارد، نقش باور روحانی در شرایط فعلی خیلی موثر است، باورهای روحانی در تمام شرایط مخصوصا در شرایط سخت می‌تواند سبب دلگرمی باشد، امور مادی فاقد پایداری و بقاست ولی امور روحانی انتهایی ندارد، باید سعی کنیم قوای روحانی را در خودمان تقویت کنیم، توکل کلید رمز خوشبختی است، در مشکلاتی که راه حلی برایشان نداریم خداوند را وکیل خود کنیم، از سختی‌ها پله‌ای بسازیم برای بالا رفتن و کسب تجربه، شنیدن اخبار شرایط را سخت‌تر می‌کند، الان قدر داشته‌هایمان را بیشتر می‌دانیم، ترس‌ها و استرس‌ها باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شوند، به همان اندازه که نیاز به بهداشت فیزیکی داریم به بهداشت روانی نیز نیاز داریم، خواندن دعا و نیایش می‌تواند در ایجاد بهداشت روانی به ما کمک کند، اعمال و رفتار ما در دنیای اطراف ما تاثیرگذار است.