فقره بیست و هفتم

ای پسر خاک

جمیع آن چه در آسمان‌ها و زمین است برای تو مقرر داشتم مگر قلوب را که محل نزول تجلی جمال و اجلال خود معین فرمودم و تو منزل و محل مرا به غیر من گذاشتی چنان چه در هر زمان که ظهور قدس من آهنگ مکان خود نمود غیر خود را یافت اغیار دید و لا مکان به حرم جانان شتافت و مع ذلک ستر نمودم و سر نگشودم و خجلت تو را نپسندیدم.