فقره چهل و چهارم
۰۲ آذر ۱۳۹۹
ای رفیق عرشی
بد مشنو و بد مبین و خود را ذلیل مکن و عویل برمیار. یعنی بد مگو تا نشنوی و عیب مردم را بزرگ مدان تا عیب تو بزرگ ننماید و ذلت نفسی مپسند تا ذلت تو چهره نگشاید. پس با دل پاک و قلب طاهر و صدر مقدس و خاطر منزه در ایام عمر خود که اقل از آنی محسوب است فارغ باش تا به فراغت؛ از این جسد فانی به فردوس معانی راجع شوی و در ملکوت باقی مقر یابی.
قسمت‌های دیگر این برنامه
