یه وقتایی ممکنه اون قدر در آرزوها و خیالاتمون غرق بشیم که ناگهان متوجه می‌شیم وارد دنیای خیالی‌مون شدیم. اون وقته که ممکنه بخواهیم بیشترین سود رو از اون لحظات ببریم و به آرزوهامون برسیم. سهراب مظفری یکی از این وقایع خیالی رو نوشته و رامان شکیب هم اون رو اجرا کرده.
