فقره چهل و ششم

ای برادران طریق

چرا از ذکر نگار غافل گشته‌اید و از قرب حضرت یار دور مانده‌اید؟ صِرْف جمال در سرادق بی‌مثال؛ بر عرش جلال؛ مستوی و شما به هوای خود به جدال مشغول گشته‌اید. روایح قدس می‌وزد و نسائم جود در هبوب و کل به زکام مبتلی شده‌اید و از جمیع محروم مانده‌اید. زهی حسرت بر شما و علی الذین هم یمشون علی اعقابکم و علی اثر اقدامکم هم یمرون.