قسمت ۱۲۷ – نقشى نو: موج و دریا
۰۴ دی ۱۴۰۲
شاید از زمانى که بشر درباره ارتباط و نسبت خود با پروردگار عالم و کیفیت آفرینش به طور جدى اندیشیدن را آغاز نمود، مساله وحدت وجود هم به عنوان یکى از عمیق‌ترین دیدگاه‌ها به میان آمد. هم در متون آیین هندو و به خصوص اوپانیشادها، و هم بعدتر در آیین بودایى و نیز در سنت عرفانى بسیارى ادیان دیگر و حتى نزد فیلسوفانى مانند اسپینوزا مساله وحدت وجود به عنوان بهترین گره‌گشا در توضیح ارتباط میان ممکنات و پروردگار ارائه گردید. این گفتار، گفتگویى است پیرامون پرتویى که متون آیین بهائى بر این مساله افکنده است.
