دلشورههای خوب
بعضی دلشورهها چقدر خوبند. بعضی دلهرهها و دل نگرانیها چقدر ضروری و حتی حیاتیاند. مثل دلشوره تمام نشدن کارهای مهم پیش از تمام شدن فرصت انجامشان. در زبان ترکی کشور ترکیه، کلمهای هم معنی واژه فارسی باد هست که میتواند تامل برانگیز باشد. مردم آن کشور به باد میگویند روزگار. و عجبا خاصیت هر دو واژه به سرعت گذر کردن است. باد عقربههای روز و روزگار را به سرعت به جلو هل میدهد. طبق بیانی از حضرت بهاءالله شارع آئین بهائی: «عمرها چون برق میگذرد و فرق ها بر بستر تراب مقر و منزل گیرد. دیگر چاره از دست رود و امور از شست.»
و حقا یکی از این امور که بسیار مراقب باید بود تا قبل از تمام شدن فرصت از شست نرود، امر تربیت فرزندانی است که چون سرمایهای بیبدیل و ارزشمند به رسم امانت به مردان و زنانی سپرده میشود که بلافاصله بعد از در اختیار گرفتن این امانت گرانبهاء به نامهای جلیل پدر و مادر مفتخر میشوند.
خوشا به سعادت آن پدران و مادرانی که پیش و بیش از تربیت فرزند یا فرزندانشان به تربیت مداوم خویش مشغولند. امری روزانه که هیچ گاه نباید به تعویق بیفتد. شاید یکی از مهمترین و محکمترین مصداقهای بیان حضرت بهاءالله که از انسانها میخواهد هر روز به حساب خویش رسیدگی کنند همین باشد که ما در مقام والدین هر روز باید خود و رفتار خود را محاسبه کنیم و ببینیم فردا چگونه میتوانیم در امر تربیت این امانتهای الهی، امانتهایی که خالق مهربان به دستهای ما سپرده است، بهتر و درستتر از امروز عمل کنیم.
ما به طور مداوم با الهام از آثار الهی که منطبق بر ذات حقیقی انسان در اختیار ما قرار گرفته و نیز آموزش و تمرین از طریق علم تعلیم و تربیت، میتوانیم پیش خود، فرزندان خود و خداوند، سرفراز باشیم که در این مسیر هیچ گاه توقف نکردیم و در فرآیندی از یادگیری مستمر، باغبانوار به تربیت و پرورش گلهای زندگیمان پرداختیم. گلهایی که حقیقت رویش و بالندگی را در نهاد خود داشته و دارند و وظیفه اصلی ما در حقیقت فراهم کردن امکاناتی بوده و هست که این توانایی از قوه به فعل دربیاید.
این امکانات را هر چه بیشتر بشناسیم باغبان بهتری خواهیم بود. وقتی بدانیم خاک رویش باید آمیزهای از عشق و انضباط باشد، وقتی معنی و شیوه درست تشویق و تنبیه را بدانیم، وقتی حضور بهنگام و عدم حضور به موقع را دریابیم، همچنان که در لحظه تولد جسمانی بند ناف را قطع و فرزند را از بدن مادر جدا کردند، بیاموزیم در چه زمان باید بند ناف روانی را قطع کنیم تا فرزندمان به لحاظ عاطفی و اجتماعی انسانی مستقل بار بیاید، اگر خودمان تفاوت دلبستگی و وابستگی را بیاموزیم و آن را به فرزندانمان نیز بیاموزانیم، اگر تفاوت صبر با تنبلی را بدانیم، خود شیفتگی از خود دوستی، غرور از اعتماد به نفس، گستاخی از صراحت لهجه، نادیده انگاشتن خود از فداکاری و گذشت و شاید از همه مهمتر، محبت حقیقی از ریا و تمسک از تعصب را به خوبی باز بشناسیم و در فرآیند عاشقانه تربیت به فرزندانمان نیز بشناسانیم، ما والدینی خواهیم بود که با دلشورهای مثبت و سازنده و تعهدی همیشگی با قدمهای محکم در مسیر تربیت غنچه گلهایمان گام برخواهیم داشت. بدون تردید آن چه باید در این مسیر آموخت و آموزاند بسیار بیشتر از این چند جمله است. ما در مسیر یافتن نمودهای بیشتر و بهتر، قطعا به خاطر خواهیم داشت که برای رساندن فرزندانمان به بزرگسالی حتما باید دنیای کودکی آنها را به خوبی بشناسیم. رویاها، باورها، آمال و آرزوها، بازیها و اسباب بازیها، اهمیت دوست، دوست داشتن و دوست داشته شدن و بسیاری موارد از این دست در دنیای کودکانه شکل و شمایلی مخصوص به خود دارند که ما به عنوان والدین و مربیان باید در این دنیای زیبای کودکانه با عزیزانمان همدل و همقصه شویم تا بتوانیم در عبور از هر مرحله به مرحلهای بالاتر همراهان بهتری برای آنان باشیم
رسانه ما و شما، PersianBMS به تازگی پنچ شنبههای خود را به شما والدین، مربیان و فرزندان عزیزتان اختصاص داده است. تا با برنامههایی شاد و آموزنده، الهام گرفته از دنیای زیبای خودشان، سهم خویش را در این مسیر سخت و ارزشمند ایفا نماید. از یکایک شما دعوت میکنیم تا پنجشنبهها برنامههای ویژه رادیو پیام دوست را برای کودکان دنبال و آنها را به دوستان و عزیزانتان معرفی کنید. ما همیشه برای بهتر شدن، مشتاق و برای تحققاش به نظرات شما محتاجیم. این بهتر شدن نیز دلشوره مثبت و سازنده ماست. دلشورهای مدام که قدرش را میدانیم، از آگاهی حاصل از آن سود میبریم و برای بهتر انجام دادن وظایفمان تلاش میکنیم. با امید به حضور همیشگی شما.
صفحه دردانه در وبسایت – صفحهای برای کودکان
نظرات و دیدگاه نویسنده این مطلب مستقل بوده و لزوما دیدگاه رسمی جامعه بهائی را منعکس نمیکند.
