قسمت ۶
مرور مقاله‌های «مردان باید سردمدار دفاع از حقوق زن باشند» نوشت هیلی فودو، و «شکار و خوردن حیوانات»، نوشته دریک اِستون.
…
پریسا: دوستان با یک قسمت دیگه از مجموعه برنامه‌ی آموزههای نو با شما هستیم. امروز هم دو مقاله از وب‌سایتِ بهائی‌تیچینگز براتون انتخاب کردیم.
فرزاد: مقاله‌ی اول امروز رو هیلی فودو نوشته که عنوانش هست: «مردان باید سردمدار دفاع از حقوق زن باشند».
پریسا: و مقاله‌ی دوم: «شکار و خوردن حیوانات»، نوشته‌ی دِریک اِستون.
فرزاد: در ضمن، اگر به وب‌سایتِ بهائی‌تیچینگز سری زدید و از مقاله‌ای خوش‌تان آمد، یادتان نرود که لینک آن مقاله را برای ما هم بفرستید تا در برنامه‌های آینده معرفیش کنیم.
پریسا: دوستان، با برنامه‌ی این هفته‌ی «آموزههای نو» همراه باشید.
پریسا: خوب فرزاد، مقاله‌ای که برای قسمت اول برنامه‌ی امروز انتخاب کرده‌ام درباره‌ی زنان است.
فرزاد: چه خوب. یک بار دیگه عنوان مقاله رو می‌گی چی بود؟
پریسا: «مردان باید سردمدار دفاع از حقوق زن باشند».
فرزاد: این‌طور که از عنوان مقاله برمی‌آد، مثل اینکه با آقایون هم حرف‌های زیادی داری که بزنی.
پریسا: همین‌طوره.
فرزاد: نویسنده‌ی مقاله هم که گفتیم خانم هیلی فودو است.
پریسا: بله. این اولین مقاله‌ای است که از هیلی معرفی می‌کنیم. او در آمریکا بزرگ شده و درس خوانده اما الآن 13 سال است که در آفریقای جنوبی زندگی می‌کند به آموزش و تسهیل‌گری برای صلح مشغول است. هیلی خیلی به توانمندسازی نوجوان‌ها علاقمند است چرا که معتقد است این کار به برقراری صلح، احترام متقابل، و برابری در جوامع کمک می‌کند.
فرزاد: خب، از عنوان مقاله این‌طور برمی‌آید که هیلی فکر می‌کند که برای برابری حقوق زن و مرد، آقایون باید جلودار باشند. پس مسئولیت خود خانم‌ها کجاست؟
پریسا: البته که خانم‌ها هم باید برای این کار قدم بردارند. هیلی هم نظری جز این ندارد. او می‌گوید: زن‌ها باید از خودشان شجاعت و شهامت نشان بدهند و در مقابل بی‌عدالتی، ترس، و خودبزرگ‌بین‌هایی که گوش شنوا ندارند، سر خم نکنند.
فرزاد: کم نبودند و نیستند زن‌هایی که این کار را کرده‌اند.
پریسا: بله. هیلی طاهره قره‌العین را مثال می‌زند که برخلاف سنت زمان خودش باسواد و حافظ قرآن شد و شعر می‌گفت.
فرزاد: و با همه‌ی این‌ها، هیلی فودو معتقده که اقدامات خانم‌ها کافی نیست و آقایون نباید بی‌اعتنا کناری بایستند.
پریسا: نه بابا، از آن‌هم بالاتر. می‌گه با توجه به اینکه منابع محدود و فرصت‌ها معدوده، باید الویت رو به خانم‌ها داد.
فرزاد: این از اون‌ور بام افتادن نیست؟
پریسا: هیلی معتقده که نه.
فرزاد: چطور؟
پریسا: اون می‌گه در آموزههای بهائی آمده که اگر خانواده‌ای استطاعت ندارد خرج تحصیل همه بچه‌هایش را تأمین کند، باید الویت رو به دخترانش بده، چون آنها مادران آینده هستند.
فرزاد: و لابد این اولویت را به چیزهای دیگر هم تعمیم می‌دهد؟!
پریسا: درسته.
فرزاد: و به این ترتیب، هرجا که برای همه جا و فرصت نیست، خود آقایان باید اصرار کنند که الویت به زنان داده بشود.
پریسا: خب، این یکی از کارهایی‌ست که می‌توانند بکنند.
فرزاد: دیگر چه کارهایی می‌شود کرد؟
پریسا: هیلی به 5 مورد اشاره می‌کند.
فرزاد: خب، بد نیست آنها را برای من و شنونده‌های‌مان هم بگی.
نمی‌دهند پریسا: حتما. اول اینکه اگر در جمعی هستید و می‌بینید آقایون فرصتی به خانم‌ها برای اظهار نظر نمی‌دهند، می‌توانید پیش‌قدم بشوید و مثلا بگویید: «بگذارید ببینیم نظر همسرم چیه» و این‌طوری به آنها هم فرصت صحبت بدهید.
فرزاد: این چیزیه که خود من باید حواسم بهش باشد.
پریسا: یا مثلا حرف‌هایی نزنیم که کلیشه‌های جنسیتی پشتش باشد.
فرزاد: مثلا اگر خانمی بگوید دوست دارد فوتبال بازی کند، بهش نگیم: «واقعا از فوتبال خوشت می‌آید؟»
پریسا: دقیقا. هیچ‌وقت حرفی نزنیم که زنی را تحقیر، خجالت‌زده یا ساکتش کنیم.
فرزاد: البته این کار همیشه بده؛ زن و مرد نداره.
پریسا: درسته. اما هیلی می‌خواهد تأکید کند در مورد زنان باید بیشتر مراقب باشیم.
فرزاد: متوجه شدم. خب بعدی؟
پریسا: همیشه سعی کنید آن مرد شجاعی باشید که حاضره بدون اینکه ازش بخواهند، کارهایی را بکند که معمولا کارهای زنانه حساب می‌شود.
فرزاد: مثل بچه‌داری و آشپزی، مثلا.
پریسا: درسته. و نکته آخر اینکه: نه‌تنها خانم‌ها را تشویق به حرف زدن و اظهار نظر کنید، بلکه صادقانه به نظرها و راه‌حل‌های‌شان گوش بدهید.
فرزاد: خیلی کارهای سختی از ما خواستی، اما چشم.
…
