Program Picture

آموزه‌های نو - فصل ۱

قسمت ۵
۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۵

مرور دو مقالۀ دیگر از مجموعه «وضعیت جهان»، نوشته دیوید لنگنس با عناوین «آموزش و پرورش برای همه کودکان» و «ارتقاء موقعیت زنان».

***

پریسا: سلام،‌ با برنامه دیگه‌ای از مجموعه «آموزه‌های نو»، از استودیوی پیام دوست در کانادا، در خدمت شما هستیم.

فرزاد: دوستان، از هفته گذشته شروع به معرفی یک سلسله مقاله، تحت عنوان «وضعیت جهان» کردیم که امیدواریم دو مقاله اول آن رو پسندیده باشید.

پریسا: همان طور که خاطرتون هست، قصد دیوید لنگنس، نویسنده این مجموعه مقاله‌ها، اینه که در آخر بتونه به ما بگه آیا جهان، با همه اتفاقات خوب و بدی که در آن می‌افته، در حال پیشرفت است یا نه؟ آیا وضعیت جهان امیدوارکننده است یا برعکس، نومیدکننده؟

فرزاد: لنگنس برای جواب دادن به این سؤال‌ها، به سراغ هشت هدف توسعه هزاره رو که سازمان ملل پیشنهاد داده رفته و آنها را ملاک قضاوتش قرار داده. در برنامه قبل، مقاله لنگنس درباره اولین هدف از این اهداف هشتگانه را مرور کردیم. این بار به سراغ دو مقاله دیگه، و در واقع دو هدف دیگه، می‌رویم.

پریسا: در قسمت اول برنامه امروز مقاله «آموزش و پرورش برای همه کودکان» و در قسمت دوم مقاله «ارتقاء موقعیت زنان» از این مجموعه را با هم مرور می‌کنیم.  لطفا با ما همراه باشید.

پریسا: حتما به یاد دارید که در مقاله اول این مجموعه، وقتی لنگنس می‌خواست اهداف توسعه هزاره را معرفی کنه، به مطابقت این اهداف با آموزه‌های بهائی اشاره کرده بود. او مقاله «آموزش و پرورش برای همه کودکان» را با توضیحی درباره آموزه بهائی درباره «تعلیم و تربیت عمومی و اجباری» شروع می‌کند تا مطابقت آن را با هدف سازمان ملل برای توسعه هزاره نشان بدهد.

فرزاد: یکی از مهم‌ترین اصول اجتماعی در آیین بهائی، یعنی آموزش عمومی و اجباری، بالاخره در دنیا در حال انتشاره. اقبال گسترده از این واقعیتِ تثبیت‌شده که کودک تحصیل‌کرده معمولا تبدیل به بزرگ‌سالی مولد و سالم می‌شود نیروی محرکه‌ای جهانی برای آموزش همه کودکان شده است. از نظر بهائیان، این تعلیم و تربیت اجباری و عمومی برای کودکان پیش-شرطی ضروری برای اتحاد این کره خاکی و وحدت بشر است. در گذشته، و هنوز در بعضی جاها امروز، سنت‌های فرهنگی و دینی تحصیل را برای بعضی از کودکان – مثل دختران، گروه‌های اقلیت و اعضای بعضی جمعیت‌های قبیله‌ای و چادرنشین ممنوع کرده است. از دیدگاه بهائی، اکنون هیچ عذر و بهانه موجهی برای سلب کردن تحصیل از کودکان باقی نمانده است. در واقع، آموزه‌های بهائی تأکیدی به خصوص در مورد تعلیم و تربیت دختران دارد.

پریسا: بعد از معرفی کوتاه آموزه «تعلیم و تربیت عمومی و اجباری»، لنگنس اقدامات سازمان ملل برای کمک به دستیابی همه کودکان به آموزش و پرورش را توضیح می‌دهد.

فرزاد: اهداف توسعه هزاره سازمان ملل تأکیدی ویژه‌ای در این زمینه دارد: یعنی دسترسی عمومی، به خصوص دختران، به تحصیلات ابتدایی. گرچه این برنامه تمرکزش را محدود به تحصیلات ابتدایی کرده است، اما تلاش‌های که در راستای این برنامه شده، تعداد کودکانی را که به مدرسه نمی‌روند به نصف کاهش داده. این برنامه موفق شده تعداد 100 میلیون کودکی را که در سال 2000 به مدرسه نمی‌رفتند به 57 میلیون در سال 2015 کاهش دهد. در آوریل 2015، سازمان یونسکو گزارشی درباره وضعیت تحصیلی در جهان منتشر کرد که پیشرفت مشابهی را نشان می‌داد. بر اساس این گزارش، امروزه، 9 نفر از هر ده کودک در جهان در حال یادگیری خواندن و نوشتن است – بالاترین میزان در طول تاریخ بشر. این پیشرفت خیره‌کننده تأثیر بسیار مهمی در آینده سیاره ما دارد. بانک جهانی تخمین می‌زند که، اگر به همین روند ادامه دهیم، به فاصله یک نسل دیگر، همه ساکنین زمین باسواد خواهند بود.

پریسا: در پایان این مقاله، لنگنس به نحوه مشارکت بهائیان در عمومی کردن آموزش و پرورش اشاره می‌کند.

فرزاد: بهائیان سراسر جهان در پروژه‌های وسیعی از سوادآموزی و تعلیم و تربیت مشارکت کرده‌اند، و هم اکنون با رویکردی جهانی و فراگیر، شبکه‌ای بین المللی از کلاس‌های مجانی برای کودکان و نوجوانان به وجود آورده‌اند که توسط جوامع بهائی در همه جا و به همه کس عرضه می‌شود. مطابق با طرح اهداف توسعه هزاره، این کلاس‌ها که هم اکنون در بسیاری از کشورهای سراسر عالم برگزار می شود، به بالا بردن سواد کودکان کمک کرده است.

news letter image

ثبت نام در خبرنامه