کتاب بدیع نازله در ادرنه

میرزامهدی که شخصی جاه‌طلب و متظاهر بود با آقا محمّدعلی اصفهانی یکی از همراهان بسیار عزیز حضرت بهاءالله سابقۀ آشنایی و مباحثه و مکاتبه داشت و به او اظهار ایمان به حضرت باب می‌نمود. این شخص (یعنی میرزامهدی) بر اثر ارتباط با میرزایحیی ازل برادر پدری حضرت بهاءالله و سیّد‌محمّد اصفهانی که هر دو از دشمنان پُر کین حضرت بهاءالله بودند وتلقینات آندو نامه‌ای به آقا محمّدعلی نوشت و در آن نامه ضمن اعتراضات متعدّده‌ای به حضرت بهاءالله به گمان خویش در حقّانیّت آن حضرت تردید نمود. محتوای نامۀ میرزامهدی کاملاً نشان می‌داد که مطالب ارائه شده همان مطالبی است که میرزایحیی ازل و سیّد‌محمّد اصفهانی بارها تکرار کرده‌اند و از حضرت بهاءالله و اصحاب ایشان پاسخ کافی مستدلّ شنیده‌اند. با وجود این چون آقا محمّدعلی نامه را به محضر حضرت بهاءالله تقدیم کرد و تقاضای صدور پاسخ نمود حضرت بهاءالله در کمال مرحمت در سه روز متوالی پاسخ فرمودند و کاتب آن پاسخ را نوشت.

برای دانلود متن کامل این قسمت کلیک کنید.