Program Picture

آموزه‌های نو - فصل ۲

قسمت ۴
۱۳ مهر ۱۳۹۶

مرور مقالۀ «رنج و درد، و خداوند مهربان»، نوشتۀ سلی واکر، و مقالۀ «خدمت می‌تواند ما را نجات دهد»، نوشتۀ رِی زیمِرمَن.

***

فرزاد: دوستان سلام؛ با یک برنامه‌ی دیگه از مجموعه «آموزه‌های نو»، به اتفاق پریسا، با شما هستیم.

پریسا: سلام من رو هم از استودیوی رادیو پیام دوست در کانادا پذیرا باشید. در برنامه امروز با دو مقاله دیگر از وب‎سایت BahaiTeachings.org در خدمت شما هستیم.

فرزاد: مقالۀ اول برنامه امروز را با عنوان «رنج و درد، و خداوند مهربان»، سلی واکر نوشته. و مقالۀ دوم:

پریسا: سلی واکر هنرمند و معلم بازنشسته است که در ونکوور کانادا زندگی می­‌کند.

فرزاد: و مقاله دوم امروز را با عنوان «خدمت می­‌تواند ما را نجات دهد»، رِی زیمِرمَن نوشته که استاد ادبیات انگلیسی است. تحقیقات دوره دکترای زیمرمن درباره مردانگی، خشونت، و نظامی­‌گری در ادبیات سده نوزدهم آمریکاست.

پریسا: دوستان، لطفا با برنامه امروز ما همراه باشید.

فرزاد: قبول داری که هر روز توی دنیا درد و رنج بیشتر می­‌شود؟

پریسا: خب، بله. هر روز کارهایی می­‌کنیم که به نابودی تصاعدی سیاره و مردم زمین منجر می­‌شود.

فرزاد: هر جا نگاه می­‌کنیم تخریب محیط زیست می­‌بینیم و زوال اخلاقی: جنگل­‌زدایی و آلودگی هوا شرایط اقلیمی کره زمین و زندگی ما را عوض کرده؛ پورنوگرافی در اینترنت، به عنوان سومین منبع پول­‌ساز در دنیا، نه تنها شرایط روحانی ما را تحت تأثیر قرار داده، بلکه پیش­‌درآمدی­ شده برای سقوط خانواده که سنگ زیربنای تمدن بشری است؛ شکاف رو به رشدِ بین فقیر و غنی باعث شده میلیون­‌ها انسان از نبود حداقل­‌های زندگی رنج ببرند یا در خطر مرگ قرار بگیرند؛ و جنگ و تروریسم هر انسانِ کره خاکی را تهدید می­‌کند. بعضی­ها ممکن است بپرسند چرا خدا اجازه می­‌دهد انسان­‌ها به این طریق رنج ببرند.

پریسا: خب، واضح است که مسبب خیلی از این درد و رنج­‌ها خود آدم­‌ها هستند. ما با پیش­ گرفتن سیاست­‌های غلط یا خودخواهی­‌های­مان این بلاها را به سر خودمان آورده‌­ایم.

فرزاد: سلی واکر در مقاله «رنج و درد، و خداوند مهربان» می­‌پرسد: حتی با وجود این، می­‌شود پرسید چرا خدا به ما کمک نمی­‌کند. مگر خداوند مهربان نیست؟ پس چرا دست روی دست می­‌گذارد و کاری نمی­‌کند؟

پریسا: این سؤال یعنی اینکه چرا خداوند در کار دنیا دخالت نمی­‌کند و انسان را از مصائب خود به سر آورده­اش نجات نمی­‌دهد. آیا انسان هر چیزی که برای نجاتش می‌خواهد الآن در اختیارش نیست؟

فرزاد: دقیقا. سلی واکر می­‌گوید، تعالیم بهائی به ما می­‌آموزند که علت همه امراض بشر روحانی است و نتیجه گفتن اینکه علل بحران­‌های بشری روحانی است این است که انسان صاحب اراده و اختیار است و اگر بخواهد می­‌تواند بر این درد و رنج­‌ها فائق شود.

پریسا: پس جواب ساده است. حضرت بهاءالله، بنیان­گذار آیین بهائی­، دارویی برای آن امراض روحانی تجویز کرده است: وحدت جهانی.

فرزاد: درسته. این ما هستیم که باید مسئولانه برخورد کنیم و با پیروی آموزه­‌هایی مثل برابری زن و مرد، آموزش عمومی و رایگان، دوری از هرگونه تعصب، و راهکارهای روحانی برای حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی سعی کنیم درد و رنج انسان­‌ها را کاهش بدهیم.

فرزاد: خب، از مقاله سلی واکر خوشت آمد؟

پریسا: بد نبود. اتفاقا مقاله دوم درباره یکی از همان آموزه‌­هایی است که برای کاهش درد و رنج انسان­‌ها لازم است.

فرزاد: می­‌دانم: خدمت کردن.

پریسا: به نظر تو خدمت فایده‌­ای دارد؟ چرا بعضی­‌ها به جای اینکه به خودشان برسند، وقت­شان را صرف بقیه ­می­‌کنند؟

فرزاد: می­‌شود بیشتر توضیح بدهی منظورت از خدمت چیست؟

پریسا: منظورم کمک کردن است، یاری به دیگران. از کمک به مادر در تهیه غذا گرفته تا داوطلب شدن برای جمع کردن زباله­‌های ریخته­ شده در طبیعت. به طوری کلی، می­شود گفت خدمت کاری است که به خاطر انجام دادنش چشم­ داشت دستمزدی نداریم. سطوح مختلفی هم دارد. اما مهم‌­ترین نکته در خدمت یا کمک به دیگران این است که حداقل برای لحظاتی به جای خودمان به بقیه الویت می­‌دهیم؛ نیاز آنها را مقدم می­‌دانیم، به این امید که جایی و جامعه­‌ای درست کنیم که جا و جامعه­ی دیروزمان بهتر باشد.

فرزاد: خب، کمک کردن به دیگران در همه ادیان توصیه شده. حداقل یکی از دلایلش هم همانی است که گفتی: بهتر کردن جامعه.

news letter image

ثبت نام در خبرنامه