“و هنوز” سروده‌ای به مناسبت صدمین سال درگذشت حضرت عبدالبهاء.
***
صد ساله رفته‌ای و هنوز تمام قطره‌ها و من
برای دریا شدن، به تو فکر می‌کنیم
صد ساله رفته‌ای و هنوز تمام ذره‌ها و من
برای آفتاب شدن، تو را ذکر می‌کنیم
(نگاه کن، هر پشه‌ی پررعشه مثل من
با عشق تو هم‌توشه‌ی عقاب می‌شود
و صد هزار ورق‌پاره‌ی تنهای در به در
در دست تو صفحه‌ی کتاب می‌شود) 2
صد ساله رفته‌ای و دل من و ستاره‌ها هر شب
از ترس نیامدن فردا، آب می‌شوند
رفته‌ای ولی هنوز بر خط افق پیش از هر سپیده‌دم
تو دست می‌کشی و آفتاب می‌شود
نگاه کن …
قسمت های دیگر این برنامه
