نماهنگ مرهم

نماهنگ “مرهم”، سروده‌ای به مناسبت یکصدمین سال صعود حضرت عبدالبهاء.

***

من همان کودک عاشق این دنیام

که دلم خاک را پر ز گل می‌خواهد

به جای خون که به آن آب دهد

دلم می‌خواهد عشق روی آن ریزد

هوایی که بوی قفس می‌دهد

قفس مرگ، ترس، انزوا

من از جوانه‌های رویا می‌رویم

می‌دانم زمین روزی شود مثل ما

(بیا دست بده، مهر به من هدیه کن

که بر زخم عالم مرهم زنیم

تو ای سرزمین من، ای زمین

کمک کن محبت را به پرچم زنیم) 2

از باد و از طوفان نمی‌ترسد

درختی که دلش قرص به ریشه‌هاست

خنده تو همان ریشه‌های من است

تا باورم طوفانی که از کینه هاست

(بیا دست بده، مهر به من هدیه کن

که بر زخم عالم مرهم زنیم

تو ای سرزمین من، ای زمین

کمک کن محبت را به پرچم زنیم) 2