شیخیه، مکتبی بر پایه قرب ظهور موعود، در نیمه اول قرن ۱۹ میلادی در ایران فراگیر شد. شیخ احمد احسائی مؤسّس این مکتب بود و بعد از او سید کاظم رشتی این گروه را رهبری و هدایت کرد.
