مرور دو مقالۀ دیگر از مجموعه «وضعیت جهان»، نوشته دیوید لنگنس با عناوین «کاهش میزان مرگ و میر کودکان» و «تراژدی سهگانه مرگِ هنگام زایمان».
***
فرزاد: سلام همراهانِ مجموعه «آموزههای نو». با یک برنامه دیگه و مقالههای دیگهای از وبسایت Bahaiteachings.org در خدمت شما هستیم.
پریسا: دوستان، خیلی خوشحالیم که تا اینجای کار از مجموعه «وضعیت جهان»، نوشته دیوید لنگنس، خوشتون اومده.
فرزاد: تا حالا چهار هدف از اهداف توسعه هزاره سازمان ملل را در این مجموعه با هم مرور کردیم. غرض لنگنس از بررسی این اهداف، همان طور که خاطرتون هست، اینه که در آخر به ما بگه آیا وضعیت جهان، با توجه به پیشرفتها و ناکامیهایی که در رسیدن به این اهداف به دست آمده، امیدوارکننده است یا برعکس، نومیدکننده؟
پریسا: در برنامه امروز، اول مقاله «کاهش میزان مرگ و میر کودکان» از این مجموعه و بعد مقاله «تراژدی سهگانهی مرگِ هنگام زایمان» را با هم مرور میکنیم. لطفا با ما همراه باشید.
فرزاد: امروزه، در هر دقیقه، یازده کودکِ زیر پنج سال جانشان را از دست میدهند. اما بیشتر این مرگ و میرها کاملا قابل پیشگیری است. علت مرگ و میر اکثر کودکانی که به 5 سالگی نمیرسند چهار عامل است: اسهال، مالاریا، سوءتغذیه، و ذاتالریه. متخصصان بهداشت عمومی تخمین میزنند فقط با واکسن، آنتیبیوتیک، و تغذیه مناسب میشود هر ساله هشت میلیون کودک را از مرگ نجات داد. لنگنس مقالهاش را در این زمینه این طور شروع میکند.
پریسا: در اهداف توسعه هزاره سازمان ملل، کشورها توافق کردند که مرگ و میر کودکان را به دو-سوم کاهش بدهند. اما آیا این هدف به دست آمد؟ نه کاملا. با این حال، تعداد مرگومیر کودکان از 12.7 میلیون در سال 1990 به کمتر از 6 میلیون در 2015 کاهش پیدا کرد. در مجموع، اقدامات بشردوستانه که جان تقریبا هفت میلیون کودک را در سال گذشته نجات داده، باعث شده میزان مرگ و میر کودکان به پایینترین درصد ثبتشده در تاریخ برسد.
فرزاد: اما متخصصان نتیجه گرفتهاند که پیشرفتهای سریعِ حاصله در کاهش میزان مرگ و میر کودکان دستاوردهایی بیش از نجات جان کودکان دارد. لنگنس راجع به این دستاوردها میگه.
پریسا: کاهش میزان مرگ و میر کودکان، به بالارفتن متوسط درآمد خانواده و کاهش میزانِ متوسطِ باروری کمک میکند. در جاهایی که کودکان زنده مانده و به بلوغ رسیدهاند، پدر و مادرها فرزندان کمتری به دنیا آوردهاند، یعنی با کاهش میزان مرگ و میر کودکان رشد جمعیت هم پایین آمده است.
فرزاد: چیزی که برای لنگنس از خود این پیشرفتها و دستاوردها جالبتره، اتحاد و عزم جهانی برای حل یک مشکله.
پریسا: بیایید لحظهای بنشینیم و درباره این دستاورد خارقالعاده بشری تأمل کنیم. با برنامهای واحد و مجموعهای از اهداف بینالمللی، عزم کردیم کودکانمان را، فارغ از اینکه کجا به دنیا آمده باشند، نجات بدهیم، و با این تشریک مساعی در ظرف ۱۵ سال گذشته توانستهایم جلوی مرگ 50 میلیون از آنها را بگیریم. تا نسل بعدی میتوانیم مرگ و میر کودکان، بیماریها و گرسنگی را کاملا از بین ببریم. اگر تلاشمان را بکنیم، چنین آیندهای رویا، آرزو، یا توهم نخواهد بود.
فرزاد: خب، دوستان؛ دیدیم که در زمینه نجات جان کودکان از بیماریها، نتیجه اقدامات جهانی یکدست نبوده: در عین موفقیتهای امیدوارکننده، خیلی از انتظارات هم هنوز برآورده نشدهاند. در قسمت بعدی برنامۀ امروز، به سراغ مقاله «تراژدی سهگانهی مرگِ هنگام زایمان» میرویم تا ببینیم در این زمینه چه موفقیتها و چه مشکلاتی وجود داشته است.
پریسا: لنگنس مقاله «تراژدی سهگانه مرگِ هنگام زایمان» را با یک خاطره شروع میکنه تا منظورش را از «تراژدی سهگانه» بهتر توضیح بده.
فرزاد: دوستی دارم که همسرش را هنگام زایمان اولین بچهشان از دست داد؛ درست زمانی که انتظار داشت از شادترین لحظات زندگیاش باشد. او هیچوقت از غمِ این مصیبت رهایی پیدا نکرد. وقتی مادری هنگام زایمان میمیرد، تراژدی سهگانهای شکل میگیرد. شوهری غمگین و تنها میماند؛ کودکی بیمادر میشود، و خانوادهای از راهنمایی و محبت مادر محروم. بعد از مرگ هنگام زایمان، کمتر خانوادهای است که به حالت قبلیاش برگردد
…