هندسه زندگی

اطراف خیلی از ما، آدم‌های تک‌بعدی هستند. حتی شاید خیلی از ما گاهی به ناچار مجبور شدیم که درگیر یکی از بعدهای زنگی‌مون باشیم. بعضی‌ها فقط به فکر یاد گرفتن‌ هستیم و گاهی یادمون می‌ره که اونا رو عملی کنیم. بعضی‌هامون وقت‌مون رو می‌ذاریم رو کار کردن. همه تمرکزمون می‌شه پیشرفت مادی و گاهی یادمون می‌ره اصلا چرا کار می‌کنیم. جز هر کدوم از این دسته‌ها باشیم، یک جای کار می‌لنگه. آخه مگه می‌شه ماهیت زندگی ما تو یک بعد جا بگیره؟‌