بررسی مقاله‌های «اعتصاب اقلیمی: لغت سال ۲۰۱۹» نوشته جِی‌اِلِینا پالمر و «تکنولوژی ما رو به هم نزدیک می‌‌‌کند اما فقط محبت ما رو متحد می‌‌‌کند» نوشته دیوید مِنهَم.
***
پریسا: شنوندگان سرویس رسانه‌ای فارسی بهائی من پریسا
فرزاد: و من فرزاد با یک مجموعه دیگه از سری هفتم آموزه‌های‌های نو با شما همراهیم.
پریسا: این هفته هم خلاصه دو مقاله جدید از وب‌سایت بهائی تیچینگز رو با شما مرور میکنیم.
فرزاد: مقاله اول عنوانش هست: «اعتصاب اقلیمی: لغت سال 2019» نوشته جِی‌اِلِینا پالمر.
پریسا: و در بخش دوم مقاله «تکنولوژی ما رو به هم نزدیک می‌‌‌کند اما فقط محبت ما رو متحد می‌‌‌کند» نوشته دیوید مِنهَم را معرفی میکنیم.
پریسا: با برنامه این هفته آموزه‌های نو همراه باشید.
فرزاد: همونطور که اول برنامه گفتیم، مقاله اول برنامه امروز عنوانش هست: «اعتصاب اقلیمی: لغت سال 2019» نوشته جِی‌اِلِینا پالمر.
پریسا: قبل از شروع نویسنده مقاله رو بهتون معرفی میکنیم. جِی‌اِلِینا پالمر اصلا آمریکایی هست و در سال‌های جوانی با شوهرش به کانادا مهاجرت میکنه. او نویسنده کتاب «مسیر فرد، قدم‌های عملی» هست. او و همسرش برای ۸ سال در حیفا، مشغول به خدمت در مراکز اداری بهائی بودن. او همچنین به تعلیم و تربیت علاقه داره و در این زمینه هم فعالیت‌هایی انجام داده و می‌ده.
فرزاد: همونطور که می‌‌‌دونین اولین اعتصاب مرتبط با تغییرات اقلیمی در ماه نوامبر سال 2015 شروع شد. و در سال 2019 شاهد جنبش اعتراضی گستردهای در سراسر جهان بودهایم که از رهبران کشورها میخواهد برای مقابله با تغییرات اقلیمی کاری بکنند.
پریسا: و یکی از اقداماتی که در این جنبش انجام میشود اعتصاب هفتگی دانشآموزان در روزهای جمعه است.
فرزاد: درسته. اگر چه در هر جایی این گردهمایی‌ها شکل متفاوتی داره اما هدف همه اونها بالا بردن آگاهی جمعی هست و تأکیدش بر اینه که تک تک افراد برای ایجاد تغییر و حفظ محیط زیست مسئولند.
پریسا: در این مقاله جِی‌اِلِینا از تجربه شخصی خودش از شرکت در یکی از این گردهمایی‌ها می‌‌‌گه. ظاهرا محل گردهمایی از جایی که جِی‌اِلِینا زندگی می‌‌‌کرده خیلی فاصله داشته و جِی‌اِلِینا علیرغم میل باطنیش تصمیم می‌‌‌گیره با ماشین به آنجا بره در حالی که یکی از شعارهای دانش‌آموزها علیه استفاده از سوخت‌های فسیلی مثل بنزین بوده.
فرزاد: لابد وقتی به اون نزدیکی می‌‌‌رسه با نگاه‌های ملامت‌آمیز دانشآموزان و دانشجوها مواجه می‌‌‌شه.
پریسا: بله، اون هم شیشه ماشین رو می‌‌‌کشه پایین و به دانشآموزا می‌‌‌گه دنبال جای پارک می‌‌‌گرده تا بتونه به جمع اونها بپیونده.
فرزاد: خوب چی می‌‌‌شه؟ بالاخره می‌‌‌تونه جای پارک پیدا کنه و به جمع بپیونده؟
پریسا: بله، و شاید برات جالب باشه بدونی که در این گردهمایی افراد بومی با مراسم مخصوص خودشون به طبیعت ادای احترام می‌‌‌کنن و در آخر هم یک گروه موسیقی آهنگ Ode to Joy از آثار بتهوون رو اجرا می‌‌‌کنن. و از اون جالب‌تر کسی که سخنگوی این جمع بوده از همه میخواد به یک نفر که نمی‌‌‌شناسن بگن برای چی در این جمع شرکت کردن.
فرزاد: خب، حالا منظورش از این مقدمه چیه؟ چی میخواد بگه؟
پریسا: به نظرم جِی‌اِلِینا میخواهد دو نکته را به خواننده‌هایش یادآوری کند.
فرزاد: چه نکته‌هایی؟
پریسا: یکی اهمیت مشارکت جوانان در مشکلاتی است که دنیای امروز باهاش دست و پنجه نرم میکنه مثل همین تغییرات اقلیمی و تاثیرات منفیش در زندگی انسان‌ها. همونطور که جامعه جهانی بهائی در بیانیه‌اش به کنفرانس جهانی بهائی جوانان در سال 2014 به اهمیت مشارکت جوانان در مسائل روز جهان اشاره میکنه. نه فقط به خاطر اینکه جوون‌ها رو وارد فعالیت‌های اجتماعی کرده باشیم بلکه برای اینکه اونها نقش مهمی در بهتر شدن تمام نوع بشر از پیر و جوون دارن.
فرزاد: و نکته دوم؟
پریسا: و نکته دوم اینکه وظیفه همه ما هست که نگران احتیاجات زمانه‌ای باشیم که درش زندگی میکنیم و توجهمون رو به برآورده کردن این احتیاجات معطوف کنیم. مثل کاری که جِی‌اِلِینا کرده. با جوون‌ها در این گردهمایی مربوط به تغییرات اقلیمی شرکت کرده و آگاهانه به دنبال این هست که در زندگی روزانه‌اش قدم‌های کوچکی برای بهبود بخشیدن به اون برداره. مثل اینکه تا جایی که می‌‌‌تونه از وسیله نقلیه‌اش استفاده نکنه تا به کم شدن آلودگی هوا کمک کنه. اگرچه یک نفر نمی‌‌‌تونه به تنهایی جلوی آلودگی هوا رو بگیره اما اگر یکی یکی شروع کنیم روزی تلاش‌هامون به نتیجه می‌‌‌رسه.
پریسا: دوستان امیدوارم قسمت اول برنامه امروز رو پسندیده باشید. در بخش دوم مقاله دیوید مِنهَم را معرفی میکنیم با عنوان «تکنولوژی ما رو به هم نزدیک می‌‌‌کند اما فقط محبت ما رو متحد می‌‌‌کند».
…
