مقاله‌ی اول نوشته‌ی کیتی رومن با عنوان «پنج راه برای مبارک کردن واقعیِ سال ۲۰۱۹» و مقاله‌ی دوم نوشته‌ی بدیع شمس با عنوان «سه روش روحانی برای جلوگیری از افسوس‌های اقتصادی»
***
فرزاد: دوستان عزیز سلام. من فرزاد به همراه همکارم
پریسا: پریسا
فرزاد: که حتما معرف حضورتون هست.
پریسا: و با دومین قسمت از سری شش‌ام آموزه‌های نو
فرزاد: در خدمت شما شنوندگان عزیز هستیم.
پریسا: امروز طبق روال معمول به‌‌معرفی دو مقاله از وب سایت بهائی تیچینگز می‌پردازیم.
فرزاد: مقاله‌ی اول رو کیتی رومن نوشته با عنوان «پنج راه برای مبارک کردنِ واقعیِ سال ۲۰۱۹»
پریسا: و مقاله‌ی دوم نوشته‌ی بدیع شمس با عنوان «سه روش روحانی برای جلوگیری از افسوس‌های اقتصادی»
فرزاد: دوستان با ما در این قسمت همراه باشید
پریسا: اگر موافق باشی مثل همیشه اول نویسنده‌ی مقاله رو معرفی کنیم.
فرزاد: بسیار عالی اگر چه خیلی از شنونده‌های ما با کیتی رومن و مقاله‌هاش آشنایی دارن.
پریسا: بله. کیتی رومن معلم بازنشسته، همسر و مادر دو فرزند است که نویسندگی هم می‌کند.
فرزاد: خوب، چی شد که تصمیم گرفتی این مقاله رو معرفی کنی؟ از سال 2019 چند ماهی گذشته و بیشتر به انتهایش نزدیکیم تا ابتدایش!
پریسا: راستش از تو و شنونده‌ها چه پنهون که دلیل راست و درستش اینه که همین هفته‌ی گذشته این مقاله رو دیدم. اما به نظرم اومد مطالبش به درد هر موقعی که فکر کنیم می‌خوایم یه شروع تازه داشته باشیم می‌خوره حتی اگر این شروع تازه وسط سال باشه.
فرزاد: خوب پس ما و شنونده‌ها سرپا گوشیم که ببینیم این 5 روش برای یک شروع تازه چی هستن.
پریسا: راه اول این است که با خودمان مهربان بودن رو تمرین کنیم.
فرزاد: یعنی چی؟
پریسا: یعنی اینکه منظور کیتی اینه که به خودمون سخت نگیریم. یا اگر بخوام روشن‌تر بگم خودمون رو مدام با دیگران مقایسه نکنیم. افراد از لحاظ خانوادگی، روحی، تربیتی و اقتصادی شرایط متفاوتی دارن و همین باعث میشه که در موقعیت‌های مختلف واکنش‌های متفاوت داشته باشن.
فرزاد: و ربطش با سال نو و شروع تازه چیه؟
پریسا: خوب ممکنه برای همه‌ی ما امکان نداشته باشه که مثلاً سال نو پر زرق و برقی داشته باشیم. بهتره تو این موقعیت‌ها به‌خودمون سخت نگیریم و به همان حدی که در توان‌مون هست بسنده کنیم.
فرزاد: و مهم‌تر از همه سعی کنیم برای خودمون و دیگران هم فضای شاد و پر‌نشاطی درست کنیم. بسیار عالی. راه دوم چیه؟
پریسا: روش دوم به مورد اول هم مربوط میشه. شاکر باشیم. یعنی نیمه‌ی پر لیوان رو ببینیم نه نیمه‌ی خالیش رو و به‌خاطر اونچه داریم خدا رو شاکر باشیم.
فرزاد: اگر کسی بتواند واقعاً شاکر باشد هم می‌تواند بیشتر مواقع شاد باشد و هم شادی‌اش را به دیگران هم منتقل کند.
پریسا: دقیقا. موافقی یه استراحت کوتاه بکنیم و برگردیم؟
فرزاد: حتما.
فرزاد: اگر اشتباه نکنم نوبت رسیده به روش سوم.
پریسا: بله، راه سوم این است که از لحظه لذت ببریم، گذشته رو فراموش کنیم و به آینده امیدوار باشیم.
فرزاد: اما منفی بودن و منفی‌بافی کردن و غر زدن به زمین و آسمون همیشه آسون‌تر از دید مثبت داشتنه.
پریسا: از شما چه پنهون مزه‌اش هم بیشتره. اما نکته‌ی مهم اینه که اگر بخواییم خودمون رو توی دام افسوس گذشته بندازیم، تو همون مرحله می‌مونیم و نمی‌تونیم قدمی به‌جلو برداریم.
فرزاد: همه‌ی این چیزهایی که کیتی رومن تا حالا گفته توی حرف آسونه. اما توی عمل الله اعلم. خب، ببینیم روش‌های بعدی چقدر شدنیه.
پریسا: روش چهارم اینه که از پیله‌ی خودتون در بیایین. برین بیرون برای ورزش و پیاده‌روی. با دوست و آشنا وقت صرف کنین. اینا کمک می‌کنه که احساس تنهایی و افسردگی نکنید.
فرزاد: فکر می‌کنم در توضیح همین روش گفته بود که از شروع کارهای جدید هم نباید نترسید.
پریسا: بله.
فرزاد: بگذار روش آخرش را من تقلب کنم و از روی یادداشت‌هایت بگویم: آنچه که در توان دارین رو به شکل خدمت به دیگران ارایه بدین.
پریسا: درسته. این روحیه‌ی خدمت روی خودمون هم تاثیر مثبت می‌ذاره. مثلاً داوطلب بشیم برای کمک به بیمارستان‌ها، افرادی که نیاز به همراهی دارن، یا هر موسسه‌ی غیرانتفاعی که فکر می‌کنیم می‌تونیم بهشون کمک بکنیم.
فرزاد: بسیار عالی. درست گفتی که این راه‌ها را هر زمانی از سال می‌شود استفاده کرد.
پریسا: بله. این پنج روش فقط محدود به شروع خوب سال جدید نیست و در هر زمانی و برای هر شروع تازه ای می‌تونه مثمر ثمر باشه.
…
