بررسی مقاله‌های «آیا من هم زن و خواهری مثل شما نیستم؟» نوشته سینتیا بارنز اسلی تر و «آیا میشود روزه گرفت و آب و غذا هم خورد؟» نوشته کیتی رومن.
***
پریسا: شنوندگان عزیز رادیو پیام دوست، وقتتون به خیر! امیدواریم هر جا که هستین سالم و سرحال باشید و آماده شنیدن یک قسمت دیگه از مجموعه برنامه آموزه‌های نو.
فرزاد: دوستان امروز هم دو مقاله دیگه از وب‌سایت بهائی‌تیچینگز رو بهتون معرفی میکنیم.
پریسا: عنوان مقاله اول برنامه امروز هست: «آیا من هم زن و خواهری مثل شما نیستم؟» نوشته سینتیا بارنز اسلیتر.
فرزاد: و مقاله دوم با عنوان «آیا میشود روزه گرفت و آب و غذا هم خورد؟» نوشته کیتی رومن.
پریسا: دوستان با برنامه ما همراه باشید.
فرزاد: مقاله اول امروز با عنوان «آیا من هم زن و خواهری مثل شما نیستم؟» نوشته سینتیا بارنز اسلیتر هست.
پریسا: سینتیا متولد سان فرانسیسکو هست. بعد از اتمام تحصیل در دانشگاه کرنل بهائی میشه. او بعد از 30 سال کار در زمینه توسعه نیروی انسانی در بخش خصوصی و دولتی بازنشسته شده.
فرزاد: الآن هم دو پسر و دو نوه داره و داوطلبانه در مشرق الاذکار شیکاگو کار می‌کنه.
پریسا: شاید بد نباشه تاریخچه کوتاهی از عنوان مقاله برای شنونده‌ها بدیم.
فرزاد: حتما. دوستان بهتون پیشنهاد می‌کنم جمله Am I Not A Woman And A Sister? رو در اینترنت جستجو کنید. تصویری از زنی آفریقایی آمریکایی می‌بینید که روی یک پا زانو زده و دستاش رو در حالی که زنجیر بهشون وصل هست بالا گرفته. این تصویر در قرن نوزدهم در بریتانیا تبدیل به نماد مبارزات زنان نه تنها علیه برده‌داری در جهان بلکه احقاق حقوق زنان از جمله حق رای میشه.
پریسا: حالا شاید بپرسین اصلا چرا سینتیا عنوان مقاله‌اش برگرفته از این اتفاق تاریخی هست؟ به نظر من شاید جوابش اینه: با وجود اینکه در طول تاریخ زنان زیادی برای احقاق حقشون مبارزه کردن اما همچنان این برابری بین زن و مرد به دست نیومده.
فرزاد: بله، و وقتی این تبعیض با تبعیض‌های دیگه مثل تبعیض نژادی آمیخته بشه، خودتون می‌تونین تصور کنید که چقدر حقوق زنان و دختران سیاهپوست در طول تاریخ پایمال شده و همچنان هم میشه.
پریسا: مثال ملموس و روشنش دخترانی هست که در کشورهای فقیر هنوز از حق اولیه تحصیل محرومند.
فرزاد: درسته. همونطور که شاید خیلی از شنونده‌هامون بدونن، در آیین بهائی به تساوی حقوق زن و مرد اهمیت زیادی داده شده و همینطور به تعلیم و تربیت.
پریسا: بله. حضرت عبدالبهاء فرزند ارشد حضرت بهاءالله مرد و زن رو به دو بال پرنده تشبیه میکنند. همان طور که اگر یکی از این بال‌ها ضعیف و ناتوان باشد، پرنده قادر به پرواز نیست، در جامعه انسانی هم اگر زنان در سطحی پایین‌تر از مردان قرار بگیرند، مردان هم از تکامل و پیشرفت باز می‌مانند.
فرزاد: اما چطور در دنیای امروز میشه این تساوی رو به دست آورد وقتی زنان و مردان هنوز که هنوزه از فرصت‌های مساوی برخوردار نیستن؟
پریسا: اگر از من می‌پرسی: اول از همه باید تعلیم و تربیت رو برای همه عمومی کرد. یعنی همه بتوانند مدرسه بروند و تحصیل کنند. در همین روند تعلیم و تربیت هست که میشه هم به دختران و هم به پسران اهمیت تساوی حقوق زن و مرد رو تعلیم داد. و البته همینطور که تا حالا تجربه شده، شاید به این زودی‌ها نشه به تساوی برسیم اما همینکه در مسیرش قدم برداریم جای امیدواریه.
فرزاد: دقیقا مثل نویسنده مقاله که می‌گه اهمیت این دو تعلیم یعنی تعلیم و تربیت عمومی و تساوی حقوق زن و مرد رو از خونه خودش و از دو پسر و نوه‌های دخترش شروع کرده.
فرزاد: دوستان امیدواریم قسمت اول برنامه امروز رو پسندیده باشید. در قسمت دوم مقالهای از کیتی رومن رو با عنوان «آیا میشود روزه گرفت و آب و غذا هم خورد؟» معرفی میکنیم.
پریسا: کیتی مربی بازنشسته، و نویسنده است که در کالیفرنیا زندگی می‌کند و در همان جا به عنوان مسئول روابط عمومی جامعه بهائی مشغول به خدمت است.
فرزاد: آیین بهائی هم مثل بسیاری از ادیان گذشته از پیروانش میخواهد که چند روز از سال را روزه بگیرند.
پریسا: به عبارت دقیقتر بهائیان 19 روز آخر سال را روزه میگیرند.
فرزاد: بله. در این مدت پیروان آیین بهائی مثل پیروان سایر ادیان از خوردن و آشامیدن در روز خودداری میکنند و به تزکیه نفس اهمیتی بیشتر از همیشه میدهند.
…
