فقره چهل و یکم

ای فرزند کنیز من

اگر سلطنت باقی بینی البته به کمال جد، از ملک فانی درگذری ولکن ستر آن را حکمت‌هاست و جلوه‌ این را رمزها. جز افئده‌ پاک ادراک ننماید.