این مجموعه دلنوشتههای جوانانی است که به دلیل اعتقاد به آیین بهائی، حق تحصیل از آنها گرفته شده. در این نامهها که خطاب به دوستان، هموطنان، یا مسئولان کشور نوشته شده، صدای جوانانی را میشنویم که گر چه از ظلمی که بر آنها رفته شگفتزده، شاکی، و غمگیناند، اما به تصمیمی که گرفتهاند آگاهند و میبالند. برای اضافه نشدن به دردسرهای نویسندههای این نامهها، در این برنامهها اسمی از آنها برده نشده است.