شرح حیات و تعالیم حضرت باب – بخش ۱
در انجیل جلیل آمده است که حضرت مسیح فرمودند: «من “باب” هستم هر که از من داخل گردد نجات یابد»
مراد آن حضرت این است که ایشان باب خانۀ توحیدند. باب شهر توحید الهیاند. البتّه این تشبیهات در برخی از دیگر کتابهای آسمانی و روایات دینی گذشته نیز آمده است که فرصت نقل آنها نیست.
به هرحال اگر چه حضرت باب در آثار خودشان و آثار حضرت بهاءالله با القاب مختلف یاد گردیدهاند ولیکن عنوان «باب» معروفترین لقب آن حضرت است. باید توجّه داشت که در آثار حضرت باب عنوان «باب» اشاره به مقام مبشّریّت ایشان نیز دارد. یعنی ایشان باب مدینۀ (شهر) «من یُظهرهالله» موعوداند. من یُظهِرهالله یعنی شخصی که خداوند او را ظاهر خواهد فرمود که مراد حضرت بهاءاللهاند. حضرت باب، «باب» ظهور حضرت بهاءالله بودند.
باری تا چهل روز پس از اظهار دعوت آن حضرت تنها ملاّ محمّد حسین بشرویهای به حضرتشان ایمان داشت.
برای دانلود متن کامل این قسمت کلیک کنید.