پس از صعود حضرت بهاءالله، حضرت عبدالبهاء خبر صعود مبارک را طی تلگرامی به سلطان عبدالحمید عثمانی اعلام فرمودند. از قلم مبارکشان الواح متعدده نازل گشت که وسیلۀ شیخ سلمان پیک رحمان و نیز تنی چند از دیگر یاران به جمیع بهائیان عالم ابلاغ گردید. عرایض یاران از همۀ نقاط جهان به محضر مبارکشان رسید که عرض تسلیت و نیز اظهار اطاعت محضه نموده و وفاداری خویشتن را معروض داشتند. شاعران بهائی در رثاء صعود حضرت بهاءالله قصائد شیوا و گویا پرداختند و در تجلیل از مقام حضرت عبدالبهاء گوی سبقت از یکدیگر ربودند. ولیکن حضرت عبدالبهاء جز بندگی آستان حضرت بهاءالله هیچ گونه توصیف را مایل نبودند. شاعران عارف بهائی چه در آن سال‌ها و چه در دو دهۀ بعد گاه مراتب عشق و ارادت خویش را به حضرت عبدالبهاء در عباراتی آکنده از اغراق شاعرانه تقدیم می‌نمودند و حضرت عبدالبهاء با شیوه‌های ملکوتی خاص حضرتشان آنان را تأدیب می‌نمودند تا تنها سخن از بندگی آن حضرت رانند.
برای دانلود متن کامل این قسمت کلیک کنید.
