بخش اعظم تاریخ بشریت در بی‌سوادی اکثریت مردم گذشته است، حتی بسیاری از کتب آسمانی به جای آن که به صورت تحریر باشد، جنبۀ تقریرات شفاهی داشته است. در بسیاری از جوامع قدیم، خط و سواد تقریباً در انحصار قشرهای خاصی از جامعه چون اشراف و روحانیون بود و عامۀ مردم را از آن نصیبی حاصل نمی‌شد. در اواسط نیمۀ قرن نوزدهم بود که در چند کشور مترقی، اصل آموزش عمومی اجباری در سطح ابتدایی پذیرفته شد و متدرجاً اهتمام در تعمیم سواد از آن کشورها نخست به ممالک پیشرفتۀ دیگر و حدود یک قرن بعد به ممالک در حال رشد تسرّی یافت و همگانی شد.
برای دانلود متن کامل این قسمت، کلیک کنید.
