. در میان الواحی که در ایّام ابلاغ عمومی امر الهی در ادرنه از قلم حضرت بهاءالله نازل گشته است سورۀ ملوک مقام مخصوص دارد. در این سوره پس از توصیف شخصیّت و مقام مبارکشان و مأموریّت و رسالت حضرتشان همۀ پادشاهان و رؤساء عالم را نصیحت می‌فرمایند که خود را از این فضل اعظم محروم ننمایند و به ظهور بدیع مؤمن شوند. آنان را به خاطر عدم توجّه به ظهور حضرتشان و ظهور حضرت باب سرزنش می‌نمایند. به آنان می‌فرمایند که از مظلومان حمایت ننموده‌اند و در نتیجه حضرت باب و اصحاب بزرگوارشان جام فداء نوشیده‌اند. مجدّداً به آنان می‌فرمایند اکنون که نسائم وحی الهی می‌وزد جبران مافات کنند و خویشتن را محروم ننمایند. از بلایای وارده بر حضرتشان و اصحابشان طیّ سال‌ها سخن به میان آورده‌اند. بدانان می‌فرمایند هر روز بر مصارف شخصی خویش نیافزایند و مخارج سنگین آن را بر مردم بی‌گناه تحمیل ننمایند. می‌فرمایند این عمل ستمی است آشکار بر مردمان.
برای دانلود متن کامل این قسمت کلیک کنید.
