قسمت ۲۲
مرور مقاله‌های «۵ خصوصیت روحانی امدادگران» نوشته‌ی دیوید لنگنس، و «4 راه برای تبدیل شدن به کودکان» نوشته‌ی مینو گرینال.
…
پریسا: دوستان عزیز، همراهان همیشگی «آموزه‌های نو»، وقت شما به‌خیر.
فرزاد: امیدواریم که روزگارتان خوش باشه و آماده‌ی شنیدن قسمت دیگه‌ای از مجموعه برنامه‌ی آموزه‌های نو باشید.
پریسا: امروز هم با معرفی دو مقاله‌ی دیگه از وبسایت بهائی تیچینگز با شما همراهیم.
فرزاد: مقاله‌ی اول با عنوان «۵ خصوصیت روحانی امدادگران» نوشته‌ی دیوید لنگنس.
پریسا: و مقاله‌ی دوم با عنوان «۴ راه برای تبدیل شدن به کودکان» نوشته‌ی مینو گرینال.
فرزاد: همون‌طور که اول برنامه گفتیم امروز مقاله‌ی دیگه‌ای از دیوید لنگنس رو تقدیمتون می‌کنیم با عنوان «۵ خصوصیت روحانی امدادگران».
پریسا: فکر می‌کنی لازم باشه باز هم دیوید لنگنس رو برای شنونده‌ها معرفی کنیم؟
فرزاد: برای یادآوری چرا که نه.
پریسا: بسیار عالی.
فرزاد: دیوید لنگنس روزنامه نگار و ویراستار است و برای وبسایت بهائی تیچینگز و مجله‌ی پیست مطلب می‌نویسه. در ضمن، او با همسرش در شمال کالیفرنیا زندگی می‌کنه.
پریسا: دوستان احتمالا به خاطر دارین که در فصل چهارم «آموزه‌های نو»، تعدادی از برنامه‌هامون رو به حوادث طبیعی مثل طوفان و زمین‌لرزه و غیره اختصاص دادیم. چون طی چند سال گذشته تعداد این حوادث زیاد و زیادتر شده و فکر کردیم بررسی این موضوع از زوایای مختلف مفیده.
فرزاد: تا حالا مقاله‌هایی را که در این مورد معرفی کرده‌ایم، بیشتر درباره‌‌ی نحوه‌ی برخورد با عواقب این حوادث به ما پیشنهادهایی می‌دادند. مثلا، همین چند هفته پیش در مقاله‌ای از کیتی رومن دیدیم که می‌گفت یکی از راه‌های کنار آمدن با عواقب ناراحت کننده و دلخراش حوادث طبیعی این است که به کمک آسیب‌دیده‌ها برویم.
پریسا: درسته، اما مقاله‌ی امروز زاویه‌ی دید متفاوتی دارد.
فرزاد: چطور؟
پریسا: لنگنس می‌خواد در این مقاله، به جای خود حوادث و راه‌های کنار آمدن با تلخی‌های آن، توجه ما را به دیدن کسانی جلب کند که هنگام وقوع چنین حوادثی برای کمک به بقیه به‌سوی خطر می‌روند.
فرزاد: مثل امدادگرهای اورژانس، مامورین آتش‌نشانی، و حتی داوطلب‌هایی که برای کمک می‌روند.
پریسا: درسته. لنگنس می‌گه اگر دقت کنیم می‌بینیم که همه‌ی این آدم‌ها خصوصیات مشترکی دارند: نوع‌دوست، خیرخواه، و ازخودگذشته هستند.
فرزاد: جالبه. فکر می‌کنم هر موجود دیگری را که در نظر بگیریم، یا بیشترشان، به‌غیر از انسان، وقتی در معرض خطر باشند، فقط به فکر نجات خودشان هستند. نمی‌دانم چقدر نوع‌دوستی برای مثلا حیوانات معنا و مفهومی دارد.
پریسا: اتفاقا لنگنس همین موضوع را پیش می‌کشد و می‌گوید تفاوت انسان با حیوان در داشتن همین صفات روحانی مثل نوع‌دوستی، فداکاری، از خودگذشتگی و غیره هست. و به‌همین دلیل در موقع حوادث طبیعی، شاید بشه گفت وظیفه‌ی ما هست که در حد توانمون به کمک دیگران برویم.
فرزاد: خب، بد نیست حالا آن ۵ خصیصه‌ی این جور آدم‌ها که را لنگنس توضیح داده، فهرست‌وار برای ما بگویی.
پریسا: حتما. خصوصیت اول‌شان این است که به نیرویی بالاتر از خودشون باور دارن.
فرزاد: یعنی معتقدند که نیرویی والاتر از نیروهای بشری از همه محافظت می‌کنه.
پریسا: بله و مورد دوم اینکه اونها برای خدمت به جامعه شور و شوق دارن و معتقدند با تلاش و خدمت اوضاع بهتر می‌شه.
فرزاد: آنها دنبال چه‌جور جامعه‌ای هستند؟
پریسا: دنبال به‌وجود آوردن جامعه‌ای متحد، جامعه‌ای که همه بتوانند کنار هم زندگی کنند.
فرزاد: خب، چنین آدم‌هایی احتمالا فقط اهل حرف هم نباید باشند. برای رسیدن به این هدف کار هم می‌کنند.
پریسا: دقیقا. اهل عمل‌اند. و مورد آخر اینکه چشم‌اندازی معنوی نسبت به زندگی دارن.
فرزاد: یعنی بدون توجه به اینکه به چه دینی اعتقاد دارن همه به‌وجود خالقی معتقدند که نیرویی فراتر از نیروی بشری داره و ما رو در زندگیمون رهنمون می‌کنه.
پریسا: بله.
فرزاد: خب، اگر کسی به چیزی بیش از خودش اهمیت نده، معقول نیست که به استقبال خطر برود.
پریسا: درسته، امیدوارم با فکر کردن به این قضیه و بررسی آن از زوایای مختلف، تمرین کنیم تا اگر در شرایط سختی مثل حوادث طبیعی قرار گرفتیم، بتوانیم آماده‌ی کمک به آسیب‌دیده‌ها باشیم.
…
