Program Picture

آموزه‌های نو - فصل ۲

قسمت ۲۲
۲۶ بهمن ۱۳۹۶

مرور مقالۀ «اگر زن‌ها دنیا را می‌گرداندند»، نوشتۀ شیلا فِلاد، و مقالۀ «کدام واژه: افلیج، ناتوان، معلول»، نوشتۀ دیوید لنگنس.

***

فرزاد: دوستان، لطفا با برنامه امروز ما همراه باشید.

پریسا: مقاله امروز موضوع خیلی جالبی داره: چی میشد اگر زن ها دنیا رو می‌گردوندن؟

فرزاد: بله و اتفاقا تو بخش نظرها و پیشنهادها هم خیلی مورد توجه قرار گرفته

پریسا: دقیقا. البته یکی دوتا از دوستان تو بخش نظرات به نکته‌ای اشاره کردن که در آخر برنامه ما بد نیست با شنونده‌ها در میون بذاریم.

فرزاد: البته اگر خودشون قبل از اینکه به آخر برنامه برسیم متوجهش نشن.

پریسا: دقیقا. خوب بریم سراغ مقاله؟

فرزاد: بریم.

پریسا: این مقاله رو شیلا فلاد نوشته که با همسرش در ویکتوریا در بریتیش کلمبیا زندگی می‌کنه. او عضو فعال گروه راهپیمای ۹۰۵، و در روزنامه‌های محلی هم بلاگ داره مطلب می‌نویسه.

فرزاد: شیلا مقالش رو با این سوال شروع می‌کنه: آیا در تلاش‌های رسیدن به صلح تغییری ایجاد میشد اگر تعداد بیشتری از زن‌ها در کارهای مربوط به اداره جهان فعالیت می‌کردن؟ اون در ادامه میگه دنیا در قدیم دیده که زن‌ها اداره امور رو به دست داشتن و بر اساس گزارش سازمان ملل از بین ۲۰۰ کشور حدود ۱۸ کشور هستن که زن‌ها در راس قدرتن. او در ادامه میگه که اما ظاهرا هیچ تغییری حس نمیشه. شاید دلیلش اینه که این تعداد خیلی کمه و باید تعداد بیشتری زن در راس اداره امور بین‌المللی قرار بگیرن تا تغییری حس بشه.

پریسا: این سوال خیلی خوبیه .واقعا ما چطور می‌تونیم از این چرخه قدرت که توش هستیم در بیاییم و سیستم متعادل‌تری در اداره جهان ایجاد کنیم که ما رو به سمت دنیایی پر از صلح ببره؟

فرزاد: یکی از نکته‌های جالب مقاله شیدا هم همینه. میگه تاریخ نشون میده که تا حالا هر کی پر قدرت‌تر بوده دنیا رو اداره کرده. اما جهان در حال تغییره و ما به سمت دنیایی می‌ریم که خواهان صلحه با تاکید بر حقوق بشر و …

پریسا: نکته جالبیه. اما این سوال پیش میاد یعنی واقعا زن‌ها بیشتر خواهان صلح هستن؟ یا ابنکه این قضیه بیشتر به فرد بستگی داره و ربطی به جنسیت نداره.

فرزاد:‌ به نکته مهمی اشاره کردی. شیدا هم همین رو میگه و معتقده که نباید آدم‌ها رو بر اساس جنسیتشون از پیش قضاوت کنیم. اما اگر بتونیم تعداد بیشتری از زن‌ها رو وارد این جریان کنیم یعنی در حقیقت تعداد مساوی از زن‌ها هم در اداره امور جهان شرکت کنن، همین قضیه ممکنه به تعادل بخشیدن و رسیدن به صلح کمک کنه.

پریسا: دقیقا. شیلا میگه تو سال‌های ۱۹۷۰ ما زن‌ها رو تشویق می‌کردن که وارد دنیای مردها بشیم.

فرزاد:‌ یا اگر به عقب تر برگردیم. وقتی سال ۱۸۴۴ دیانت بهائی در ایران اومد و تعلیم تساوی زن و مرد رو به جهانیان معرفی کرد، تو هر جای دنیا که بودی این ایده تساوی خیلی تندرو به نظر می‌اومد.

پریسا: درسته. فکر کنم وقتشه که به شنونده‌ها بگیم تو قسمت نظرات چی اومده بود.

news letter image

ثبت نام در خبرنامه