Program Picture

آموزه‌های نو - فصل ۲

قسمت ۵
۲۰ مهر ۱۳۹۶

مرور مقالۀ «۶ درس مهم از جایزه نوبل صلح»، نوشتۀ هما ثابت توانگر، و مقالۀ «ارتقای ارتباطات جهانی با زبانی واحد و مشترک»، نوشته لیون استیونز.

***

فرزاد: دوستان سلام؛ با یک برنامه‌ی دیگه از مجموعه «آموزه‌های نو»، به اتفاق پریسا، با شما هستیم.

پریسا: سلام من رو هم از استودیوی رادیو پیام دوست در کانادا پذیرا باشید. برای آن دسته از شنونده‌هایی که برای اولین بار برنامه ما رو می‌شنوند، خوبه این توضیح را بدیم که این برنامه هر بار دو مقاله از وب‎سایت BahaiTeachings.org را معرفی می‌کند. مقالۀ اول برنامه امروز:

فرزاد: «6 درس مهم از جایزه نوبل صلح»، نوشتۀ هما ثابت توانگر. و مقالۀ دوم:

پریسا: «ارتقاء ارتباطات جهانی با زبانی واحد و مشترک»، نوشته لیون استیونز.

فرزاد: دوستان، لطفا با برنامه امروز ما همراه باشید.

فرزاد: یادت هست که برنده­‌های جایزه صلح نوبل در سال 2014 چه کسانی بودند؟

پریسا: بله، ملاله یوسف­‌زی و کایلاش ساتیارتی. به خصوص ملاله را خوب یادم مانده چون مدتی توی خبرها بود و چهره شناخته شده­‌ای بود.

فرزاد: درسته. ملاله به خاطر مخالفتش با ممنوعیت آموزش دختران در منطقه دره سوات پاکستان هدف سوء قصد طالبان قرار گرفت. آن موقع فقط 15 سال داشت. اما به خاطر مبارزه‌­اش برای زنده مانده و بازیابی سلامتش الهام­‌بخش میلیون­‌ها نفر در سراسر جهان شد.

پریسا: کایلاش ساتیارتی هم برای دفاع از حقوق کودکان، به خصوص کودکان کار در هند، جایزه صلح را برد. خب، به نظر این­‌هایی که گفتیم به مقاله اول امروز ما، «6 درس مهم از جایزه نوبل صلح»، ربط دارد.

فرزاد: بله. به نظر نویسنده­‌ی مقاله­‌ی امروز ما، خانم هما ثابت توانگر، اعلام شدن نام این دو نفر به عنوان برندگان جایزه صلح نوبل در سال 2014 شش نکته­‌ی مهم در بر دارد.

پریسا: جالب است. نکته­‌ی اول چیست؟

فرزاد: نکته­‌ی اول به نظر خانم ثابت توانگر این است که هر کسی در هر سنی می­‌تواند تأثیرگذار باشد. ملاله یوسف‌­زی جوان­‌ترین برنده صلح جایزه نوبل است. قبل از او، جوان­‌ترین برنده، توکل کَرمانِ یمنی بود که هنگام دریافت جایزه 32 صلح داشت. او هم زن بود، مسلمان، و از خاور میانه.

پریسا: جالب است. اما در مقابل ملاله، آقای ساتیارتی 60 ساله است، که می­‌تواند جای پدربزرگ ملاله باشد.

فرزاد: درست است. اما نکته دوم؛ باید زنان و مردان با هم کار کنند: وقتی که زنان و مردان برای پیشبرد صلح، آموزش، و حقوق انسانی همکاری می­‌کنند، همه ما از آن منتفع می­‌شویم. وقتی زن­ها و مردها مثل دو بال پرندگان با همدیگر همکاری می‌­کنند، انسانیت اوج می­‌گیرد. ملاله با تشویق پدرش به صدای حامی حق تحصیل دختران تبدیل شد و از آن پس اوج گرفت.

پریسا: این هم نکته مهمی است که برنده­‌های نوبل یکی­شان هندو بوده، و یکی­شان مسلمان.

فرزاد: این نکته­‌ی بعدی است که خانم ثابت توانگر به آن اشاره می­‌کند: یعنی احترام گذاشتن به گوناگونی ادیان. همان­طور که گفتی در بیانیه جایزه نوبل برای صلح هم آمده، این دو برنده، با اینکه یکی هندو و دیگری مسلمان است، هر دو با اقداماتی صلح‌­آمیز در  صدد رسیدن به اهداف مشابهی بوده­‌اند.

پریسا: نکته چهارم از نظر خانم ثابت توانگر چیه؟

فرزاد: اینکه باید به گوناگونی ملیت­‌ها احترام گذاشت. با وجود اینکه گاهی کشورهای همسایه در آتش اختلافات­‌شان با یکدیگر دهه­‌ها سوخته­‌اند، از ما انتظار بیشتری می‌رود. ما صلح می­‌خواهیم.

پریسا: که اشاره دارد به اختلافات پاکستان و هند؟

فرزاد: بله، فکر می­‌کنم. اما نکته پنجم: باید به گوناگونی رویکردها احترام گذاشت. بعد از نوشتن بلاگ­‌ها و طرفداری از حق تحصیل دختران، ملاله از حمله­‌ای وحشیانه جان سالم به در برد و در طول دوره درمانش تبدیل به سخنگویی الهام­‌بخش در سطح جهانی شد. در مقابل، آقای ساتیارتی در طی سه دهه گذشته به جای دنبال کردن شغلش در مهندسی مکانیک جنبش «نجات کودکی» را راه انداخت که از پیشگامان امحاء ترافیک کودکان و کودکان کار در هند بوده است.

پریسا: نکته­‌ی دیگری که به ذهن من می­رسد این است که ملاله به واسطه­­ی سوءقصدی که بهش شد و خوشبختانه جان سالم به در برد؛ و همین طور به خاطر مطالبی که در دفاع از حق تحصیل دختران در وبلاگش می­‌نوشت چهره شناخته­‌شده­‌ای بود. اما من که تا حالا اسم آقای ساتیارتی را نشنیده بودم.

news letter image

ثبت نام در خبرنامه